Ülkeler arasında sanayileşme düzeyi, madencilik ve tarımsal üretim bakımından önemli farklılıklar vardır. Bu durum ticaretin gelişmesini sağlamaktadır. Ülkeler arasında yapılan ticarete dış ticaret denir. Dış ticarette mal satma işlemine ihracat (dış satım); mal alma işlemine ithalat (dış alım) denir. Türkiye’nin dış ticaretini dört döneme ayırabiliriz: Birinci dönem, Cumhuriyet’in kuruluşundan 1929’a kadar geçen süredir. Bu dönemde, Lozan Barış Antlaşması’na göre dış ticaret ilişkileri ve gümrük tarifelerini belirleme konusunda dışa bağımlılık söz konusuydu. İhracat; tarımsal ürünlere, dolayısıyla doğal koşullara bağlı olduğundan üretim ve ihracatta artma ve azalmalar gerçekleşmekteydi. İthal edilen ürünler ise daha çok sanayi ürünleri idi ve ihracat ithalatı karşılayamıyordu. Dış ticarette ikinci dönem, 1929’dan İkinci Dünya Savaşı’na ka... okumaya devam et